Την Τρίτη 5 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε ότι το Νομπέλ Φυσικής 2010 δόθηκε σε δύο ρώσους ερευνητές για την ανακάλυψη τις πιο λιτής μεμβράνης άνθρακα, του «μαγικού» γραφένιου. Ολα όμως άρχισαν πολύ πιο παλιά, το 1947, όταν ο Βρετανός Ρhilip R. Wallace θέλησε να αναλύσει τις ηλεκτρικές ιδιότητες του γραφίτη. Γρήγορα κατέληξε ότι το υλικό που όλοι έχουμε στα μολύβια μας απαρτίζεται από λεπτές στρώσεις μιας πολύ απλούστερης ουσίας. Η εν λόγω ουσία βαπτίστηκε γραφένιο (graphene) μόλις τo 1987, όταν οι πολύχρονες αποτυχημένες προσπάθειες να την απομονώσουν είχαν πια πείσει τους περισσότερους ερευνητές ότι δεν θα την έβλεπαν ποτέ αυτούσια. 

Αυτό ήταν το κλίμα και το 2001, τη χρονιά που ένας ρωσοεβραίος καθηγητής Φυσικής, ο Αντρέ Γκέιμ, «μεταγράφηκε» στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ από το ολλανδικό πανεπιστήμιο Radboud του Ναϊμέγκεν. Την επόμενη χρονιά τον ακολούθησε ένας διδακτορικός φοιτητής του από το Radboud, ο επίσης Ρώσος Κόστια Νοβοσέλοφ, ο οποίος έγινε υπεύθυνος του εργαστηρίου του. Ο Νοβοσέλοφ έτυχε να προσέξει το πώς ετοίμαζε ένας άλλος ερευνητής τα δείγματα που θα ανέλυε σε ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο: τα συγκρατούσε με μια απλή ταινία σελοτέιπ. Μήπως;.. Ετρεξε στο γραφείο του, τύλιξε με σελοτέιπ μια μύτη μολυβιού και την έτριψε ελαφρά. Κοίταξε, αλλά δεν είδε τίποτε. Ξανακοίταξε μέσα από το μικροσκόπιο και... τρελάθηκε: ατομικές στιβάδες άνθρακα υπήρχαν εκεί! Επειτα δίπλωσε το σελοτέιπ στα δύο, το ξαναξεκόλλησε και ξανακοίταξε στο μικροσκόπιο: οι στιβάδες είχαν διαχωριστεί και στην κάθε μεριά του σελοτέιπ υπήρχε μία μόνο επιφάνεια ατόμων άνθρακα- το ως τότε «άπιαστο» γραφένιο! 

Επί ενάμιση χρόνο μετά την ανακάλυψη αυτή ο Νοβοσέλοφ και ο Γκέιμ πειραματίστηκαν αδιάκοπα με το ατομικό τους «κοτετσόσυρμα» από άτομα παραταγμένα σε επίπεδα εξάγωνα και διαπίστωσαν ότι είχε ιδιότητες ασύλληπτες: αυτή η διαφανής μεμβράνη ήταν ταυτόχρονα το ελαφρύτερο και το σκληρότερο υλικό του πλανήτη, ενώ παράλληλα παρουσίαζε ελάχιστη αντίσταση στη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος! Οι δύο ερευνητές μάζεψαν τα στοιχεία τους και υπέβαλαν την εργασία τους στο περιοδικό «Science», το οποίο τη δημοσίευσε τον Οκτώβριο του 2004 υπό τον τίτλο «Εlectric field effect in thin carbon films». 

Επακολούθησε μια «τρέλα χρυσού» για το γραφένιο που δεν λέει να καταλαγιάσει. Χαρακτηριστικά, τον Μάρτιο του 2008, σουηδοί και αμερικανοί ερευνητές παρουσίασαν έναν νέο τύπο φωτοδιόδου, το ονόματι «οργανικό ηλεκτροχημικό κύτταρο εκπομπής φωτός» (LΕC), κατά πολύ φθηνότερο από τις οργανικές φωτοδιόδους ΟLΕD και πλήρως ανακυκλώσιμο, φτιαγμένο από γραφένιο. Και τον Φεβρουάριο του 2010 η ΙΒΜ ανήγγειλε στο «Science» ότι χρησιμοποιώντας γραφένιο κατασκεύασε τρανζίστορ τύπου FΕΤ που θα κάνει εφικτούς επεξεργαστές υπολογιστών με συχνότητα λειτουργίας 100 GΗz! 

ΠΗΓΗ:"ΤΟ ΒΗΜΑ"